pobili się ostatnimi deskami ratunku..

Wszystko zaczęło się wraz z dniem, kiedy go poznałam. Siedziałam z przyjaciółkami na oknie w mieszkaniu mojej babci, przyglądając się chłopakom, grającym w nogę. Znałam ich co prawda z widzenia, bo chodziliśmy do tej samej szkoły, ale nie wiedziałam o nich nic po za tym. - to on. - powiedziała Iza: szczupła, niska dziewczyna o jasnoniebieskich oczach i ciemnych, długich włosach, wskazując na wysokiego bruneta. Faktycznie. Był śliczny. Nigdy nie przyglądałam im się szczególnie, ale wystarczyło jedno spojrzenie w jego stronę by poznać odpowiedź na pytanie 'jaki jest Twój ideał'. Wtedy to nie miało żadnego znaczenia, podobał się też Izie, a faceci woleli ją. Podkręciłyśmy muzykę, zwracając na siebie ich uwagę. Jego piłka zamiast do bramki wpadła prosto w 'nasze' okno, zrzucając kilka puszek i zbijając mój ulubiony kubek. Rzuciłam mu złowrogie spojrzenie i zabrałam się za sprzątanie tego bałaganu. Iza wzięła piłkę, wyczyściła ją i wytarła do sucha, zużywając do tego połowę papierowych ręczników babci. Kuba, bo tak miał na imię nasz obiekt westchnień, nie zauważył nawet zmiany, a Iza pojechała na trening. Ja i Kinga zostałyśmy z nimi, na dworze robiło się już szaro. Z mojego telefonu dobiegały wtedy słowa piosenki Taio Cruz : I'm only gonna break, break your heart. Byliśmy w czwórkę: ja, Kinga, On i jego kolega: Łukasz. Do dziś pamiętam jego pierwsze słowa skierowane do mnie, choć może to śmieszne, bo było to jedynie 'Aga podasz nam piłkę?' wtedy po raz pierwszy spojrzałam mu w oczy, co prawda tylko z daleka, ale nie mogłam przestać o nich myśleć, zgubiłam się we własnych myślach. Wieczorem, kiedy wróciłam do domu włączyłam komputer i znalazłam jego profil na naszej klasie. Patrząc na jego zdjęcia zastanawiałam się, jak mogłam tak długo nie zwracać na niego uwagi, mając go tuż pod nosem. Poczułam, że ten dzień coś zmieni w moim życiu. I wtedy dostałam sms'a.